Затоа ние сега ќе ти простиме тебе, станало што станало, а ти од Хаџи Ташку ќе побараш прошка.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
- Ти простувам љубов моја, иако не гледам што треба да ти простам. Јас сум и само јас виновен.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Тие ти проштеваат. Ќе ти простам и јас.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Крени ја главата, ќерко, нема кој да ти простува освен еден Господ и една Богородица! и со двете топли дланки го поткрева мургавото лице на Пелагија кое е наквасено од солзи па блесокот на очите е заматен.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Кон нив јас го имам дадено и мојот опис: како клечеше пред нив, како ги молеше да ти простат и како им ги веќаваше главите и на Иванов и на целиот Централен комитет, само да ја спасиш твојата...
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Питома само кога заспивам, инаку дива
првата рана ко ноќ бессона ја испив
зборот беше крив
излечи ме од него и дојди
ќе биде доста да ти простам.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Луман додаде: - Ти бев лут како рис, ама молбата на Дика ме смири, ќе ти простам.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Стивна пукањето и однадвор слушаме глас: - Предај се, војводо, оти жив ќе изгориш, вели, предај се и ќе ти прости царот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Прости ми, вели Уља, прости ми ти, за да ми прости и господ. - А што да ти простам, сестрице, прашувам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)