ти (зам.) - со (предл.)

- Што му фали на народот? Народот си е добар! - викаше Мирољуб - Ти со тие интелектуалци?!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
- Па, Исак, види, јас ќе морам да излезам, имам некои други работи да завршам, имам состаноци еден куп, не можам глава да кренам, види ти што сака таа жена, сослушај ја, запиши, направи да изгледа како да ѝ даваш некој совет, не објаснувај премногу со што се занимаваме, не ѝ давај ниту некаков конечен одговор ... но, знаеш ти како треба, веќе сто пати си го правел истото... биди нежен, ајде, умееш ти со жените, знаеш како да ја сослушаш, знаеш како да ја погледнеш и таа веднаш да се окуражи...
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
- Ја најадов баба ти со попара од леб и вино, ми рече.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Баба ми беше гурман. Сакаше да проба сѐ.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Тој ќе те земе, ќе скрши глава негде, и ти со него.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Си ни притребал ти со твоите компири, - се насмеа Миле.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
А ти со заптиите држи го калето од конакот. Ќе се обидеме.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Една од омилените мисли што сум ја запишал (за жал, не ја помнам книгата), гласи: „О, боже на сонцето, ти со својата светлина ја испитуваш целата земја како да се тоа знаци на клинесто писмо“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Некоја недела, богати, сигурно нема да им биде тешко да навратат до тебе да појдеш и ти со нив да ловиш...
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А неговата руса жена, целата набрекната во градите и во рамената, гледаше во стапалките, што ги оставаше ти со твоите оппинци, секој миг готова да ти се врекне, како да си ѝ го утепал татка ѝ.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
„Момче, да те прашам нешто: ти со шо се занимаваш? Шо работиш?“ праша газда Таки заинтересирано, но со извесна леснотија и ноншалантност во гласот, префрлајќи го десниот лакт позади потпирачот од столицата на која седеше.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
ВТОРАТА ЖЕНА: Може ли баба ти со часови да позира, стара жена е!
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
„Како си тато, се држиш ли?“ А ти со наведната глава седеше на столицата покрај компјутерот и одвај кажа збор, два - не можеше повеќе.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Ете, и ти со невеста, и јас со момче, па што! Ајде, собувај се и легнувај!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Та, да не можиш ти со чупенцето и да не а даваш наки, та мене доста ми е нашата со браче Трајка — одговори Митра и си помисли во себе: „Види, види, песјачката една!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ти со евра, а јас со вера земаш пара немаш мера цел живот тераш со далавера целиот живот со проневера
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Јас без плата, а ти со палата јас без покрив, а ти со три ката се колнеш во ќерката, таа малата на крај до балчак ти ја еба мамата Татина миленичка еврата ги спичка со дилерот Лука хорс у вена пука судбина лоша те погоди малер слушам и жена ти имала швалер
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
„Мајко, дојди и ти со нас. Не сме далеку. Ако се предомислиш, брзо ќе се вратиш!”
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Еднаш Тате ми рече: „Мајка ти со мене постапува понекогаш како да не сум тука -- како да сум на некој начин невидлив.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ти со тие твои глупави дофрлувања ми одиш веќе на нерви.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Нели облеката не го прави човека?“, ми се руга татко ти со некои мои излитени зборови што којзнае зошто ги присвоил, и шашливо се смешка, како да смислил којзнае колку голема шега.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А татко ти тогаш ти рече: „Сине, тоа е голем грев, тоа што наумил волкот да го стори“, но и ова го рече на оној негов чуден руски за кој сите го исмејуваа па и тогаш кога тој се напнуваше да ги увери присутните дека сите ние сме славјани и едно племе и дека треба да господари разбирјатељство помеѓу нас и да чувствуваме грижа едни за други, а јас, за да го смирам, морав да го повторам она што и пред тоа многупати му го имав речено: „Руски човече, побрзо јас ќе се разберам со своите мртви одошто ти со својата болка и со нас живите“, па тој веднаш замолкнуваше, се престоруваше најситно зрно просо и заминуваше во Горнидвор за да се качи на дудинката; беше и возрасен, и умен, а со срамно детско однесување.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Го слушаа луѓето, а потоа ги грабнаа стаповите и пак го претепаа. „Ти си ѓаволот! Ти со натемагото!“ му рекоа.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
МАТЕЈ: Договори се ти со гостите. Ние лесно ќе се погодиме.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Да мрдневте со мажот ти со малото прсте ќе добиев пет месеци, наместо пет години. Нејсе.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
— А бре, ти со три пиштоли си родила дете, ми велат. Ехехеј, викаат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе се делат пакети и ќе застанеш и ти со нив да чекаш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кренав слушалка и тој ми вели, ја носам роднина ти со другарка ѝ во соседниот град.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
- Престани ти со тоа, ќе те убиеле – ѝ подвикнав – само ти имаш татко и мајка, мислиш нашите не се исто така загрижени како твоите!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Да, но ти знаеш – рече таа – јас ќе добијам таква казна од нив што ни на сон не сум можела да ја сонувам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)