Ти сѐ знаеш, Оче Симеоне. Можеби познаваш некого.“
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Знаеш дека сѐ е завршено, сѐ е готово, во тебе се одвива погреб, во твоето срце, со луѓе во процесија облечени во црно, тие го оплакуваат умрениот, а тоа си ти, а ти сѐ уште си жив.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
„А ти сѐ така моќен и бесчувствен ги распаруваш облаците!“ му се обрна во мислите Бојан на моќниот карпест врв.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)