тие (зам.) - живее (гл.)

Органите на српската пропаганда во својата душа никогаш не се чувствуваа како „Срби” или „србомани”, особено во првите 10 години, иако имаат тие живеано во Србија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Моите предци умееја да живеат долго, да го достигнат духовното ниво без писменост, која тоа време не беше стасала до селата, знаеја да комуницираат со Бог и со природата, без да знаат да читаат и пишуваат тие живееја согласно Светото Писмо.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Обиди се еднаш и не заборави: тие живеат в град, не на градилиште.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Сите тие живееле таму, од онаа страна на реката, каде што живеам јас.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Зар не го знаеш чичко Атанас на баба Вета? И тие живееја во големата егејска зграда!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Тие живееја во Грција како национално малцинство, а нивниот јазик е словенски.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Порано и баба ѝ и дедо ѝ живееле во таа куќа, но сега тие живееле со другите внуци.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Дотогаш тие живеат во својот рај.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Макар што тие живееја преку две улици, Мајка се зближи со нив.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
И како прилега кога одеднаш ќе ја тргнеш крпата и кога ќе откриеш купишта смет и кога ќе погледнеш внатре па неколку секунди гледаш во белите нешта што потсетуваат на макарони или јувки, само што тие живеат и вријат. Ги има милиони.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)