Таа молела да не бара такво нешто од неа. Тогаш тој рекол дека ќе бара нешто друго; пробал да ја прегрне, но тогаш некој лудак фрлил камен врз џипот, нешто се скршило и тие избегале. Ѝ реков дека тој лудак бев јас.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Заповед. Ти кој си кадија, ни пиша во писмото, дека Димитрија Стале од село Сатока, поп Димитрија, Мате Никола од село Пешино, Стојан Пејо и поп Јаков од Старавина биле разбојници и по нивно наговорување населението во прилепската нахија се кренало и бидејќи тие не се потчинале на законот бевме испратиле свето решение за нивното фаќање, но тие избегале.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)