Магла. Но, сепак, ако дишеа приказни зад тие ѕидови, тие беа темни и секојдневни - еднолични војници, еднолични куќи, еднолични луѓе.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Вон тие ѕидови, на чистинката опкружена со шумичка, на камениот пиедестал истрошен од времето една фаунска прилика се клешти меѓу зеленилото. Тоа е голиот Пријап.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)