Неколку кози што беа околу него, имаа широко, мазно лице, испуштаа гласови како луѓе. Тие сигурно беа луѓе...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
И, ако Лидија не попуштеше, тие сигурно ќе се скараа.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Тие сигурно мислат, велам, ако овдека сме последни, кај бога ќе бидеме први.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)