Два дена само минаа откако тој го отпочна тоа необично и безумно дело и Ана пристигна, жедна за милувки и за исповеди, свежа и малку тажна, но детински радосна и брборлива во своите изливи.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Иако во една од минатите Маргини веќе објавивме дел од тоа необично радио-творештво, субверзивната „антилитерарност“ што зрачи од овие „компресирани небулози“ нѐ натера да им се навратиме пак.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
- А, како го измисли тоа необично име Дуња-Ѓузел? - се интересирав јас, по малку разочаран од тоа што приказната е сосем измислена.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)