тоа (зам.) - никогаш (прил.)

Ни тоа никогаш не беше искажано со зборови, но, на индиректен начин беше всадувано во секој член на Партијата од најраното детство.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Исто така произлегува дека, иако минатото е менливо, тоа никогаш и во ниедна конкретна фаза не било променето.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тоа никогаш нема да можам да го прежалам, ќе се задушам во сопствената продирачка прашина на вина која ќе ја носам како превез околу мојата судбина.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Секако, да ме прашаа, самата ќе им кажев, но тоа никогаш не се случуваше.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Прво, тоа никогаш го немаше правено, а од некој имаше слушнато дека човек може да се исповрати од консумирање на марихуана. И тоа на лице место.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Јавна тајна беше дека Стојан тоа никогаш не му го заборави.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Не беше лирик, тоа никогаш не си бил. Инаку јас не ќе отидев.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Беше тоа еден од оние ситни ѕидари, кои никогаш не се одделуват од чекичот, мистријата, висакот и поличето, и на кои тоа никогаш не било во состојба да им донесе многу, сѐ до еден ден, кога...
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
„Ех, зошто. Настапија арогантно, оптоварени со сопствените војнички комплекси и го свртеа народот против себе.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Знаете, тоа никогаш не го сфатија моите стари противници, Италијанците. И каде се тие сега? Што постигнаа?“
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Необичен празник за неброените играчки кои, распрснати околу самовилите ги слулеа тој чуден понес, тоа никогаш не им се случило, ете, вклучени во ритамот на танцот, го покрија лизгалиштето во недоглед.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
А каква била користа на девојките и на нивните муштерии од тоа честење на татко ти, за тоа никогаш не раскажуваше.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Јас дотогаш понекогаш и си помислував дека и мене може да ми се случи да морам да заминам негде џенем, се разбира ако одлучи татко ти да си замине дома, во Новодеревјановское; жената секогаш е врзана со некој невидлив конец за мажот; ние сме сенки на чекорите на мажите; иако јас и не го прифаќав којзнае колку тоа; мислам на женското почитување ; но не зборувам само за себеси; зборувам за жените; за нивните среќи и несреќи; да, дотогаш помислував оти може да се случи и тоа, да заминеме некогаш заедно кон тоа негово Новодеревјановское; но тој ден, кога на чардакот кај дед Павел ја видов сета онаа церемонија, и оние глави без шапки што се веднеа пред Истокот како пред кандило, сфатив дека на Козаците и на другите Белогардејци им нема враќање, дека тоа никогаш нема да се случи, и дека стојам помеѓу луѓе откорнати од некоја огромна далечина и којзнае како довтасани дури до овде, до чифликот на некој си Турчин кој исто така е откорнат одовде и е фрлен којзнае каде, негде во Азија ли, во Анадолија ли, и тогаш навистина повторно помислив на Војните и повторно во ушите ги слушав проклетите војнички труби без да знам кој со кого војува, кој на кого му копа гроб, кој кого го черечи.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Марија му се довери без срам дека тоа никогаш не можела да го прави со своите нередовни љубовници, поради онаа празнина што следува по водењето љубов.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Докторот се исправи во една величествена положба.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)