Во тој случај, тој звучи релативно пристојно и функционира исто како што зборовите „сопруг“ и „сопруга“ им функционираат на венчаните, упатувајќи на сексуален идентитет без изречно да го става во преден план она што во него е сексуално.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Или пак ако има таков збор но тој звучи многу интелектуално и некако латински („lubricilleux“), за разлика од приземниот англо- саксонски („slithy“)?
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)