Но тој растеше некој месец, а потоа запре.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Прикажуваа секогаш, кога ќе го видеа него, а најчесто му прикажуваа за неговиот предедо додека тој растеше; му прикажуваа нему, додека ја земаше врз себе ликата на својот предедо.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тој расте од под земи со зрното пробива надоаѓа и пука татнејќи ми во градите на небото.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
И во својата обновена форма оригиналот се модифицира - тој расте, созрева.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Со колената притиснати околу неговата половина, го туркаше подлабоко во себе и ѝ се чинеше дека тој расте и ја исполнува сè повеќе со секое движење.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)