тој (зам.) - умре (гл.)

Беше многу добар, душа од дедо. Татко на татко ми.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Д-р Џуџу: Еди, изгледа дека син ти се сретнал со фамозниот Лонг Донг Силвер!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Имаше еден Иван, Иван Славов, секретар бирник. И тој умре пред две години.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Краста: Но тој умре пред неколку години!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
- Тој? се зачуди мојата свршеница. - Тој не изгоре. Тој умре уште пред ти да се родиш.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Стефана јас не го паметам, штотуку сум се родил кога тој умрел.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Дедо Борис повеќе тој умре скоро.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Боли само последниот очник во сувата челуст на лавот а таа болка го спасила од смрт кловнот Рицман, иако, сеедно, тој умре со смртта на човечката смеа во циркуската арена, едноставно згасна како слаб трепетлив пламен.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)