тој (зам.) - говор (имн.)

Не се сеќавам на целата точка, но беше многу духовита.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Е, тој говор тука го дрмнува и тоа е меурест, густ и застоен звук кој дури и мириса”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тие знаат оти во тој говор вистина се имаат особини општи со бугарскиот јазик, но исто така се имаат и особини општи со српскиот јазик, па и такви што се немаат ни во српскиот ни во бугарскиот јазик, а им се својствени само на македонските наречја.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Посебноста на тој говор доаѓа до целосен израз низ првичната перцепција, низ првиот допир на детето со видливото.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Говорот ѝ е костурски и на тој говор зборуваме.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Тој говор човек го носи во себе како предлитерарна свест - тој го асимилира во детството, - не го учи туку го впива и го вдишува, така што ништо не може да го надомести тој период на создавањето првите свесни впечатоци кои се, едновремено, и суштина на содржината но и феномен од јазичен крактер.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Во тој говор, тој го опишува јадрото на својата творечка лабораторија.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Рече: „Долги години верував дека растам во едно предградие на Буенос Аирес.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Бреда беше на телефон. „Бреда, јас сум“, пелтечев. „Збудалев барајќи те.“ Тишина.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Палермо во кој луѓето се борат со ножеви и во кој свират гитари талкаше (како што ми рекоа) зад аголот, но оние кои ги населуваа моите утра и внесоа прекрасен ужас во моите ноќи беа слепиот гусар на Р. Л. Стивенсон, кој умира под коњски копита, и предавникот што го напушта својот пријател на месечината, и патникот низ време кој од иднината донел белузлав цвет, и духот многу столетија затворен во Соломоновиот ќуп, и Пророкот под вел од Курасан кој ја криеше својата лепра под вел од бела свила проткаен со скапоцени камења.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Вистина е дека сум одгледан во градина, зад долга железна ограда, и во библиотека со безброј англиски книги.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Испадна дека тој говор не беше потребен.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Бреда, што не е во ред? Зарем не ги доби моите пораки?“ okno.mk | Margina #32-33 [1996] 160
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)