тој (зам.) - ѓон (имн.)

” Најсетне, по цел тој век, ми се стори, од напади врз моите невини тапанчиња, брат ми се смилости, стана и по пет-шест минути, сега веќе и не паметам точно, се најдовме надвор, на чист воздух што се вели далеку од неподносливиот мирис на тој ѓон.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
И ми викаше уште се разбира, а јас молчев и признавам црвенеев, ѓавол да го носи и тој ѓон и сите работи околу него, ама повеќе одлагање немаше, утредента повторно се качив на Деветнајска решен да го разрешам случајот засекогаш.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)