И колку таа го стегаше со коланот за да не е упадлив, тој при скокањето уште повеќе ѝ се испакнуваше, а чувствуваше како и зародишот игра во неа, ја клоца со нозете, мава, лутејќи се што го стега.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Кога тој при ракувањето го изговори името, Елена сфати дека е странец.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)