Сократ, тој горд, самоуверен Атински демократ, индискретно се избрза откривајќи ја опасната вистина со зборовите: “Целта на човечките суштества е да се спознаат себеси”.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Ова без сомнение е најсубверзивната парола што се виори над вековите хуманост, најпредизвикувачката налепница врз нивните невро-авто-мобили.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Освен тоа, тој горд аскет е единствениот жив човек во градов кој размислува во систем, наполно свесен за своите претходници и наследници, и ја вложуваа сета своја интелектуална енергија да го образложи terminus medius меѓу метафизиката и животот.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)