Таа загрижено гледа во својот маж, му помага да седне. Тој забрзано дише.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Со сакото уште малку подвиткано на грбот, со искривената кравата, тој забрзано ги сложи растурените хартии на масата и ја изгаси ламбата.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Нејзиниот маж не ги слушаше советите на мајка ѝ која изроди толку ќерки, тој забрзано ја водеше и неа кон нешто што влече посилно од смрт, од погибел: небаре ја жртвуваше и неа покрај себе.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)