Беше изморен, но и сега тој неизоставно ги сочува сите правила на играта.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Јас и Бреза се стрчавме кон него, му скокнавме околу вратот, Бреза едната рака му ја пикна во џебот од вентијагата за да ги извлече чоколадите што тој неизоставно ни ги носи секогаш кога ќе дојде, а со другата му ги скубеше мустаките.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)