Имаше и денови кога ветерот ѝ го поткреваше фустанот откривајќи ѝ ги белините на ципите, или кога при разминување на тесното скеле ќе им се поджулнеа телата или кога ќе му подаваше цигли под него, а тој слободно ѝ ѕиркаше во нејзините гради низ широкиот отвор на фустанот.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Ваквиот идеализам мора да страда, а Дишан не ни дава никакво решение; тој слободно ја признава својата сопствена сексуална фрустрација како главна тема на својата работа, како нпр., неговата игра со зборови со lit- terature: lits reatures - “кревети и промашувања” (или само промашување).
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)