што (зам.) - воздивнува (гл.)

Неверојатно личеа еден на друг и затоа, додека се менеа, остануваа слични и потсетуваа на еден смолар од планината што воздивнуваше загледан далеку кон долината жолта од густ плод.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)