И сигурно брзо брзо истрчале надвор и најверојатно се замиле со студената вода од цевката што излегуваше направо од земјата на неколку метра од вратата на бараката.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Ми се крена и колата на „Брза помош“ што излегуваше свирејќи, ми се поткренаа и сестрите од подот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Она што излегуваше од него се состоеше од зборови, но тоа не беше говор во вистинската смисла на зборот, тоа беше несвесна врева изговорена, како квакањето на пајките.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
А каменот што излегуваше од рацете на народните непријатели беше употребен за градење вили за народната власт.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Дури и лажица нема читава. И оние што излегуваат здрави, вели, и тие се дупнати.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Тој беше во гимназијата одговорен по работата на литерарната дружина и надзирател на ученичкиот лист „Полет” што излегуваше повремено на два табака.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)