И тогаш, 1965-та година, тој објави дека се повлекува од ликовната сцена и дека сосема ќе се посвети на филмот.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Имаше нешто што личи на Гарбо во оваа ненадејна одлука да ја напушти својата публика која сѐ уште дигаше врева за неговите слики со Кемпбел-супите и скулптурите на „Брило“-кутиите; и имаше некаква логика во начинот на кој Ендиевите филмови полека се доближуваа до пародиите за холивудската неумереност - импровизираната екстраваганција со која ги претставуваше андерграунд „суперѕвездите“ како Бригит Полк, Еди Седвик и Вива. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 147
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Тој и не ги креираше сликите што ги користише, едноставно ги наоѓаше, ready-made, целите обвиткани во својата светликава аура што ги правеше незапирливо привлечни.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Не тргајќи го погледот од братучедите, овој му рече пак на Миладина: - Ајде, Миладине, извади му ја од појасот онаа матарка на оној што личи на вол.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
И, тогаш си реков: „Зое, на што личиш? Мислиш дека вака ти е подобро?
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Не е дека нема, ама си аздисал по виршли што личат на Перутнина, сирење што смрди на Трничко, патлиџан што мириса на јабучар...
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Горачинов ги крева веѓите и ги отскрива големите очи: во обете му игра по едно мало човече што личи на мене.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Беше облечена во нешто што личеше и на домашен фустан и на ноќница.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Само главата ми тежеше од виното. И за чудо, од нешто што личеше на срам.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
На што личиме ние двајца затворени во овој стан. Што е сето ова?
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
БОРИС: Ти не можеше овој стан да го одржиш, светот ќе го одржуваш. Види го Матеј на што личи.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
И знаеш ли на што личи целиов Прењес? На загноена рана.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Камерата беше запакувана во нешто што личеше на телефонски уред од тоа време.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
„Вака ќе направите“, им рече тој и откако се принамести во столот продолжи: „Дали сите добро го гледате оној хил, врвот на онаа тумба што личи на газер од јајце, под планината, како го викавте!...“
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Насмевката на лицето што личеше на оближување ја прошири.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Обрнете внимание на што личи тој плод кога ќе му откинете два- три касаи.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Ѕвончињата го полнат воздухот со звуци што личат на разлетани желби...
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)