Неговите иследници не беа повеќе оние разбојници во црни униформи, туку партиски интелектуалци, мали тркалезни луѓе со вешти движења и со блескави очила, кои работеа на него во смени што траеја - не беше сигурен, но претпоставуваше - по десет или дванаесет часови без прекин.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Почнуваше од првиот поглед пред хотелот Куба на матурската забава преку првиот допир на рацете во паркот зад стадионот, до бакнежот што траеше вечност.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Јас пак се наведнав над листот, но со онаа напрегнатост на слухот, што траеше дури до муграта.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
А тогаш, на телекранот се случи нешто што траеше само половина минута.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)