ја (зам.) - иситни (гл.)

Убаво ја раскопа земјата, ја издроби, ја иситни и го фрли во неа: можеби тоа ќе оплоди некое малечко сонце кое земјата и ноќем ќе ја огрева, - помисли Каин и ја чека големата жетва - братоубиството. ***
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)