А сѐ можеше да биде поинаку.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Гита Коец едновремено го жалеше (жив ли е? каде ли е? како му е?) и го прекоруваше својот маж и во лепливите летни, и во прозрачните есенски, и во овие пусти зимски солунски мугри што се редеа во нејзините бдеења додека ја исчекуваше завршницата со неговата интернација. Ќе го види ли повторно?
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Дури сега ибн Тајко ја доби сликата што толку долго ја исчекуваше како претсказание.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)