ја (зам.) - налегне (гл.)

Виде невиде се согласи Ѓурѓа, и Неда му стана невеста на Митрета, како Ката од Стевана ковачот што стана Толева невеста под притисокот од Адема.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И после, кога се побаравме, кога се дофативме: чекај, ми ја налегна ногата, велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Куткај, куткај! Кај ќе ја втасаат жената, тука ќе ја налегнат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Рода, не рода, јас повелам овде! — ѝ се провикна Толе и му се опули на Брниклијата, а овој ја налегна Ѓурѓа и замава со дреновицата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Така, така, ја налегнува дремката.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)