ја (зам.) - нејќе (гл.)

Својата ќерка мошне си ја милуаше, а пустата паштерка да беше кабил во една капка вода да ја удаеше, ич ја нејќеше да ја видит, сѐ едно ја караше и ја тепаше.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
ПОП ЈАНЧЕ: (вознемирен). Ја нејќе?!
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
КЕВА: Знам, џанам, ама оди ти кажи му и докажи му нему!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ТОМЧЕ: Ја нејќе! А зошто? Каква мана ѝ најде? Кал под нокти!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)