И, занесен, Карев виде како огромни пламени јазици од сите страни ја обградиле Македонија.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Со одвратност од себе сонот го оттурна она, мислите црни ги гони; но пак ја обградија мачните слики од сонот ноќеска што ѝ се сони. Штом шушнува нешто - смуртеното чело го крева сигурно синот ѝ ќе е!
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)