ја (зам.) - разбушави (гл.)

Добро? - ми ја разбушави косата, галејќи ме по глава и гласно, некако нетрпеливо и рече на мајка: -Ајде, невесто, клај ја софрата да вечераме.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Посакуваше токму тоа свежо ветре да го погали како мајчинска дланка, да му ја разбушави косата...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Атина ќе му го намести столот и уште долго време ќе стои зад него, замазнувајќи му ја косата што си ја разбушавил при вадењето на капата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)