По некое време ја расчепи устата до ушите и брзна во смеа: - Ха, ви заиграа вилиците, синковци ...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Малчо Златотворецот се вовре меѓу гранките и ја расчепи устата до крајни граници.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)