ја (зам.) - спружи (гл.)

Нема творец, создавач на уметничко дело што не ја спружил својата гордост, својата машкост пред очите на музата, на вдахновението.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Ја спружив кон Турците и сите тројца ги турнав од чикмето.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Дваесет и десет - триесет аспри, мил ибн Тајко.“ И Марин Крусиќ ја спружи раката.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Потем го отвори прозорецот и ја спружи дланката на којашто спокојно лежеа двете листенца.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Ја спружив колку што беше долга.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)