ја (зам.) - убива (гл.)

Полковникот Бонети правеше напори да проба од јагулата, ја бодеше виљушката во неа како да ја убива, откинуваше парче, го ставаше в уста, но грлото му се затвораше: поголтнуваше по малку со мака.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Сум се замислувал како голем јунак, џин кој ја убива седмоглавата ламја и ја спасува кутрата кралска ќерка... Сешто!
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Дури видов дека тоа малку болеше, па одеднаш се преврте: стана онаа што ја убиваат.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Плач, јад, и солзи во неповрат препратете, пролетта во виор претворете ја, за малку живот оковите скршете ги на депресијата која младоста во вас ја убива.
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)
Мислата и грижата за учителот се мешаше со гладот и непроспаните ноќи и сѐ повеќе ја убиваше и смалуваше.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Како волшепство ја убива секоја болка и загриженост.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)