При тоа убаво си ја чукна главата од железото но толку беше преплашен та не почувствува никаква болка.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Го постигна тоа со тоа што неколкупати на најслабиот играч на масата до кого седеше со нокт му ја чукна картата што тој требаше да ја фрли.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)