САМИ никнале... жолто цутат над могилите... Ничкум помоли се и истажи ја болкана... ***
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Мурџо, златниот? Стегни срце, пуста Пелагијо, набркај ја болката, отвори се за радост!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Ме пушти оставајќи ја болката на прстите на моето месо.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ако го трансформираме внатрешниот свет на нашите души ако се ослободиме од темните сенки на нашето минато, од разочарувањата, неуспесите, траумите, понижувањата, ако научиме да го контролираме минатото, нема повеќе да го носиме како тежок товар, нема зошто да жалиме сѐ е добра лекција, шамар за освестување.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
„Други раскажуваат. А ти го чекаш и го ловиш.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Како и да е, потиснувајќи ја болката од разделбата со тоа што се трудеше да се убеди дека сето тоа е природно, за разлика од жена му која како мајка ја преживуваше разделбата како доилка што одбила рулче од боска, Гого продолжуваше да слика (зашто ништо друго и не умееше) следејќи го својот темперамент со истиот нагон и снага.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Напишете ја тагата, напишете ја болката на лист хартија, напишете дека сте си простиле на себе и на другите, ќе почувствувате ослободување од стегите на негативните чувства, јасност и што е најважно надеж.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)