„Ќе ти умре жена ти“, му велеа луѓето гледајќи ѝ ја ногата потечена.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Собери си ја ногата кај тебе, ќе свикам, и ќе му ја истуркам онака од кај мене.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не ја знаете ли пословицата: „Пушти си ја ногата колку што ти е чергата“, чергари парталави!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
АНЃЕЛЕ: (го зема куферчето и, божем прозорците се врата, ставајќи ја ногата на миндерот пее.)
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
ПЕТРИЈА: Леле, мајко! (Се стуткува зад бунарот.) ПОЦКО: Аман, коџабаши, немој!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
„Што е лага?“, повторив јас ставајќи ја ногата на првото скалило.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)