Во Пелагија, откривајќи ја приказната на Мице, сѐ почесто се појавуваше Димостен, убав, со црната кадрава коса која со еден дел му паѓа над десното око, кој како да ја прекорува што веќе го заборавила.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Но, пак пронаоѓајќи ја приказната, наоѓам дека сум ја загубил нејзината поента.