Минаа години и јас заборавив на ќесето со разнобојните камчиња, на сувата корен- рака, на иконката, на школките, на големата школка низ која патував низ морето. По далгите.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Кога си отидов, тој го пребои тоа место, така што зборот, сѐ уште присутен, не можеше да се прочита.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Беше изминала скоро една недела и јас заборавив за тоа, кога Вера, една вечер, покривајќи не по обичајот пред спиење ни рече: - Сакам вечерва да ви раскажам една вистинска приказна.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
„Воздухот мора да влегува како што излегува - без тага, само несреќа“.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Јас заборавив дека тоа воопшто се случило. Тој не.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)