К.К., откако малку се пододмори и се увери дека наводно сме погледнале кон посочените паноа, макар што во суштина му беше прејасно дека нашите мисли се упатува во сите други правци кои водеа кон излезот, по малку збунето се огласи: - Значи, јас запрев... кај?
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)