јас (зам.) - пропаѓа (гл.)

Ми пропаѓаат нозете во тињата, вели, па тињата станува песок, па песокта кал, а јас пропаѓам, вели, и викам: луѓе, ја најдов солта.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Дупката се шири, ко бунар, ко гробница, а јас пропаѓам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)