јас (зам.) - реши (гл.)

„Ми раскажуваа за тебе“, почна тој, „и јас решив да дојдам, да те посетам, ќе ми простиш“, рече, „ако ти го земам времето, знам дека си зафатен со важни работи“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Колку си заинтересиран за пишување книжевно прозно дело? !
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Беше ноември 1984 кога Дебора и јас решивме да издадеме книга за Божиќ, не знаејќи ништо за издаваштвото.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Вулкански и јас решивме да го повлечеме од таа идиотска издавачка куќа.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
- Е, војводо, и јас решив да заминам! - Ами! - се изненади дедо Димо.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Но гневот во мене растеше, и некое чудно чувство дека сум употребен ме опседна: ме опседна чувство дека не било толку тешко да се дојде до Луција, дека таа ова истото го правела под маската на недопирливата Луција, и јас решив да се одмаздам на најглупавиот можен начин, на начин на кој може да се одмазди само млад маж кој не преспал со жена; во моментот кога требаше да бидам во Луција, јас ѝ го ускратив тоа задоволство; таа мижеше и чекаше, но ништо не се случуваше.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И затоа, во мигот кога видов дека попуштам кон него (беше тоа една летна ноќ, на кејот на Вардар во Велес, кога речиси водевме љубов), јас решив да го опоменам, да го навредам, да го оддалечам од мене; и јас ја предадов неговата збирка песни во Партијата.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И така во слика и во зборови како во убаво замислен филм го изведе сето она што го имаше опишано во нејзиното писмо со пет потписи.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„А јас решив ете, со отворени карти!“ ми одвраќа таа, го потсилува пламенот на газјената ламба и бесрамно ги шири рацете и и се покажува на месечината но и на оние петшестмината сладокусци под прозорецот. (Оние, потписницине на нејзинта пријава).
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Штом ја загледав околината, јас решив дека за почеток, треба да пораснам.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Злите јазици го сврзуваат тој восхит со некој голем празник, што се совпадна со денот на моето појавување на свет, но јас досега не сфаќам, каква врска има некаков си празник?
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Најпосле јас решив, се вратив дома во Стрелеско и ѝ се јавив на Лена.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
И јас решив да патуваме. – И сега сигурно знаеш на какви опасности се изложувавме! – Јас тогаш знаев само дека се готви „соединувањето” со Италија!
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
И јас решив.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
И јас решив дека не сакам да отидам.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Им го кажав ова на многу луѓе, па ќе ти кажам и тебе.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Твојата книга имаше врз мене ист ефект како Gravity's Raibow.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Моите беа излезени некаде со Бреза, а јас решив да останам дома за да го гледам серискиот филм што се прикажуваше таа вечер.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Беше веќе четири и пол, и јас решив да се јавам кај тетка Ане и да се посоветувам со неа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Непознатиот мии се виде како да е Турчин, ама и некако кротко одеше по дедо Стефан, па јас решив да се вратам кај него.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Колку се радував кога го имав! Дури и го замислував како ќе ѝ стои на мајка ми, на показалецот од десната рака.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Подзастана малку во зборувањето, чекајќи ја мојата реакција, ама јас решив да си молчам, па уста не отворав, а во себе постојано си велев, вади се сега колку сакаш, вади се, ама што и да кажеш не ќе можеш да се извадиш.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Море, каква женска, што ти е тебе, има да ја заборави, само ако јас решам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Мислев дека тебе ти е јасно – продолжи по куса пауза – какво значење за мене има „мојот свет”.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ама, јас решив да штедам, два дена пропуштив и сладолед да си купам, оти ми беа избројани до денар парите што ги добив за џепарлак, само и само да можам да го купам прстенот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Каков прстен! Најубавиот што го имаше на тезгите. И скап. Голем.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
И да знаеш, еве во овој момент решавам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Важно, прстенот со жолт камен секој ден, кога шетавме со Меги низ Охрид, го меркав и секој ден се плашев да не го купи некој друг, оти беше единствен, а јас решив тоа да го сторам последниот ден, пред да заминеме, да не се случи да останам ептен без пара во џеб додека сме сè уште таму.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)