За судија на борбата Мустафа ефенди го одреди прилепскиот кадија Абдурахим Али.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
„Што е лага?“, повторив јас ставајќи ја ногата на првото скалило.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Додека јас ставав цвеќе на мртвата земја, тој се оддалечи кон водата подолу.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Лазор, кутриот, се сврте наврапито спрема Максима, но Мустафа ефенди, како и сите Турци голем љубител на борењето, рече Јас ставам две лири на нашинецов и веќе немаше кој да одречи да нема борење помеѓу нив, помеѓу Лазора Перуноски од Потковицата и Иса од Кичевско: Мустафа ефенди го испрати протуѓерот да ја разгласи борбата за точно напладне во Али чаир па сите заедно слегоа во дворот на општината за да ги состават борачите.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)