јас (зам.) - по (предл.)

Јани се поднамести, се навали и рече: - Вие, како сакате, ама јас по војната ќе си седнам на сонце пред селската таверна, ракиче, салатче денес, утре винце и печено пиленце и ќе си гледам од далеку, од далеку ќе гледам на планињето, ќе си спомнувам за ноќите неспани и тогаш ќе дремам, мајчината, ќе дремам сѐ додека не ги оддремам сите непреспиени ноќи..., а кога ќе се разбудам, тогаш ќе ве гледам вас, будалаците, како кршите и делкате камен, како градите куќи или палати и тебе како одиш не по свој ум...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Штом е братски- реков јас по токму ќе сркаме. Една лажица јас, една ти.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Една азган, аман господи, ама јас по тие скали, толку високо не можам да се искачам.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„Видете, госпоѓо, ми фали развод од таа од Србија, додуша тоа веќе не е Србија, повеќе е Косово“, ми се развикува работничката на шалтерот додека цел ходник ја слуша во чудо и живо ги интересира која сум јас по ред во низата, а и нервозни се веќе од чекање, па цупкаат во место и ц’цкаат со заби, желни за уште информации за мажот - чудо.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Се истркалаа камењата, се истркалав и јас по нив.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Напред одат мажи: го пртат снегот, што се вели, а јас по нив се нуркам по разгазеното.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Горачинов оди напред, а јас по неговите стапалки.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И — ха, ха, ха, хи, хи, хи, — одам и јас по неа, по смеењето нејзино.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се грапчи човекот по мене, како јас по детето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сакав да појдам и јас по нив но агентот ме викна: - Еј, бездомнику, дојди ваму.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
– Баш ме интересира, – велам – дали овде функционира водоводот? – Не знам – вели. – Оди право кон бифето. Јас по неа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
А јас пари – како жабата влакна. Во најдобар случај, одвај за три слатки.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ти оди по овој пат, јас по оној. Ако дојдеш до него, биди мирен. Јас ќе дојдам близу.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Не бргу, во секој случај. – Каде ќе го скриеш? – прашав. – Знам едно место, – рече тој. – Пред колку време си го украл коњов? – прашав.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Стрико ми Ото многу знаеше: немаше област за која не беше добро поткован: социологија, литература, музика, архитектура, за сѐ: и навистина: знаеше сѐ и сешто.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Се разбира, за кум го одбрале пред да му тргне колата прудолу, а јас, јас по нивна желба сум му кум на едно мало дете кое сега, откако ме сметаат за црна овца, со страв го држат што подалеку од мене.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Јас по гласовите дознав. Внукот негов ми е познат, вчера сандакот го спушташе”.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Ете, ваше превосходство, денес тајниот советник Тарасевич го погребаа.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Само големите рани не се гледаат и не се догледуваат. Си знам јас по мене.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Станувам, го запалувам кандилото и тоа пред мене, јас по него, слегувам долу низ ќепеник.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се смалува и го снемува. Гледам јас по него и си мислам: овдека нешто не е чисто. Со отсуството негово.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Гледам јас по сојките што врескаат на дрвјата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)