јас (зам.) - еве (чест.)

— А бре, ајде ти и јас еве, да излезиме, да колиме, да тепаме, како шо велиш: ами шо ќе направиме само ние, бре Толе, бре брату?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Веднаш да запамети, - рече Чакарвелика, - зошто јас еве сега одам да ве јавам на Бугарите та со добро да ве земат ако ве имаат за земање.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Ама што ќе се снајдам кога јас еве лежам во својот мртовечки сандак под земјат и сега останува да дојдат тие претставниците на оној свет, на Бога или на подземјето и да прават што ќе прават со мене.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
А јас еве доаѓам овде, божем да го земам клучот, за да не ми остане душата затворена.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Во тој случај јас еве сега, веднаш.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Сега само верувам дека среќата ми била многу поблиску мене и сакам да ја испитам уште еднаш, тоа е сѐ, што ми останува, и јас еве доаѓам по тебе.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Додека љубов ти изјавувам, јас еве го доживувам сонот.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
„Семјоне“, му реков на татко ти за да го одоброволам, „можеби твојот Иван Степанович и не го заслужува сето ова, но јас еве, се чуствувам почестена од некоја радост.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Не ѝ го знам името, но радоста е тука, помеѓу нас.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)