Го заклавме овенот, истолчивме два леѓена кромид и го завиткавме во кожа.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ету, си веле, дојду о нашчо место, тука да ги рендам умрените, о јаска лендата, о јаска кутрата, о јаска ж’лната, о јаска палежната...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
И колку што подигна нога за да го стапне, се втурнаа мажите, и го спречија. Кој знае, може ќе го убиеше... Ама него за малку што не го убија.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Жените замолчаа. Пандо запали.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)