- Здраво сине! - ова „сине“ ѝ излета од устата, но ни за миг не посака да го повлече зборот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Киријаз се бришеше од плунката што мирисаше на застоен воздух меѓу расипани заби и гледаше како и играат градите, како ѝ се отвора, меѓу двете петлици на фустанот, панделката од чипка, и мислеше дека од тој отвор со лик на очајна уста, од меѓу засушените гради ќе ѝ излета срцето, ќе се распрсне, ќе го облее со крв која сега сигурно не е крв туку отров за човекот што стоеше пред неа.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)