Колни се, само не во мојот дел на љубовта. - Ладно ѝ одврати Томо.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Починала една моја тетка од Бечеј. - Значи еден лешинар помалку во фамилијата. - злобно ѝ одврати Ружа.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Не го кажувај ова два пати. Лудиот камен може да те сопне во мигот кога најмалку се надеваш. - ѝ одврати Виктор со својот широк насмев зад кој се криеше никулец симпатија.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Кажи! Те слушам! - ѝ одврати Снежана.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Кажи сега, Петре, кое добро те донесе? – му рече дедо ми откако мама ги крена филџаните секому пооделно велејќи му „На здравје!“ на што секој пооделно ѝ одврати со „Здравје да имаш!“
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Пела и во сонот се појавуваше како сонце, бело бело и топло а потоа таа викаше бате Дончо јас и ти сме брат и сестра нели а тој нема глас да ѝ одврати дека тие двајцата не се брат и сестра само нивните мајки во исто време ги имаат родено и оти се најдобри другари им кажуваат дека се полубрат и полусестра и сакаше да ѝ каже дека се само две деца таа момичка а тој момче нели таа женско тој машко како што има жаба машко и жаба женско како што има гугутка машко и гугутка женско како што има којн машко и којн женско како што има вол машко и вол женско и ние сме како нив и токму ска да ѝ каже во што е разликата меѓу машкото и женското го изгубува привидот на Пела сонцето и белото и ќе врекне со широко отворени очи Их, пак само сон!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Перса не ѝ одврати, туку нежно ја допре по рамото за да си влезат внатре.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Мајките не смеат да знаат, - ѝ одврати Анета, правејќи се важна што ни ја соопштила страшната новост.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Какви колачи? Што зборуваш глупости! - ѝ одвратив.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- ѝ одврати потсмешливо тој.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Ти само брани го, - ѝ одврати тато - па нека стане ни вода, ни киселина“, дури тогаш ќе го испуштиме од раце.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Нека му остане нему, - ѝ одврати Ване место поздрав.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
- Па, веднаш после конференцијата! - ѝ одврати гласно мајка ми.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Кога влегов во "мојата" соба, забележав дека е всушност собата на Никола и дека поради тоа тој мора да спие на друго место, а јас во неговиот син кревет, опкружен со слики од колички, авиончиња, и за мене непознати херои од видеоигри.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
- Да си ти стопан, две се испустуваат, а не една, - ѝ одврати Ангеле.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)