Не, ужасно. Ужасно зашто ѝ отвора пат на оваа што не е кралицата, а што одново навечер ја мразам.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Јас сум, ти доаѓа да му се одѕвиеш на тој глас, јас сум тоа, мајко, и сенка само гледаш на некоја митска птица која прелетува и павта со крилјата пред врата да ѝ отвориш.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Можам само да ја мразам толку, да се згрозувам од рацете што ја фрлаат на под и од неа, од неа, уште повеќе зашто ја тепаат, зашто сум јас и ја тепаат.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Во исто време Бреза се втурна внатре среќна што сум ѝ отворил.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)