Ѝ пречи туѓиот здив што го загрева тилот, туѓото тело што го допира грбот.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Ѝ пречи рапавата рака на човекот во униформа...
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Тој најсетне забележува: нешто ѝ пречи, ѝ ја задржува усмевката, ја измачува.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
На старицата не ѝ пречи. Ни возовите. Ни децата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Таа ништо не слуша. Само гледа, како опијанета, во чаршафите под багремите.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Место да отстапи за да не ѝ пречи, Ване ѝ се доближи со нечујните патики - го заинтересира кој го окупирал неговото омилено место: мала чистинка со трева до колена среде непробивниот обрач од стари дрвја и густ прнар.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Лошо изврзаните јазли што му пречеа на животот да ги растегне сите своите убавини можеле да ѝ пречат и на љубовта.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Знаев дека Билјана цел живот ќе оди, ќе се искачува преку сите ридови и планини, преку сите препреки што ѝ пречат да гледа подалеку.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Ист си како онаа чија крв ја носиш, и која, да не те дала на посвојување, ќе те фрлела да умреш на улица, за да не ѝ пречиш кога муштериите легнувале меѓу нејзините нозе.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Ти некогаш се прашуваше: ‘Кој сум јас?’ Сега го знаеш одговорот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Знаеше со часови да се занесе во едни чудни размислувања за луѓето, понекогаш дури ги изговараше зборовите, што би имал да им ги рече ним, остануваше едно неразбирливо мрморење во неговата зазбивтаност, и тоа воопшто не ѝ пречеше на осојничавата тишина на шумата да си остане пак ненарушена и понорничава. Ниеднаш не престана да мрмори.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Разликата во години на Славица воопшто не ѝ пречеше.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Не ѝ пречеше топлото сонце, дури неговата врелост пријатно ѝ годеше.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Од болка и тага што животот ќе го врви со слеп човек, започнала со омраза да гледа на сè околу себе; секој ѝ бил виновен и ѝ пречел, кон секого го истурала својот јад и лутина.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Си помислив: Ете, сè ѝ пречи, па разбојот ми го исфрлила надвор.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Им кажа исто така дека Марша знае сè за Марија и за детето, и дека не ѝ пречи што не е разведен.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Уште повеќе штом, формалностите околу неговиот развод со Марија, беше очигледно не ѝ пречат.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
И покрај тоа што разбра за неговиот брачен живот, кој штотуку се растурил, не ѝ пречеше да се поврзе со него.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Сепак, понекогаш сакаше да се обиде да му објасни колку работи ѝ пречат, ја притискаат.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Се најдов во небрана — изненадена сум невела — не чини неј — нив непара — не толку нетоп — невестински украс од тенеќија кој ја заменува короната ниа — оние нии — нив нуна — кума (делхинутив — кумица) нишан — знак нишка — нит, нитка на платно нишчелки — направа на разбој за ткаење ној— оној ногашчка — наплеток од косата обрецнам — врекнам, нависоко ќе проговорам обрус — долга везана крпа со реси од која се прави чалма на главата одер — врста кревет на столни ногари закопани в земји на кој се чуваат алиштата и покровите во визбата одвраќам вода — басна на вода за да се мени положбата во која се најдува озастра — утринава онбашија — турски војник десетар — каплар опурчак — искинат опинок кој веќе не се носи оралиште — место каде се игра оро ораџика — жена што игра оро орјатка — погрден збор за жена со која друга жена е скарана орман — густа гора оужје — накит олепела — лесна клетва осмак — мера за жито 50 оки отпуст — поповска песна пред свршетокот на извесна. служба павти — женски накит од сребро и бакар пагурче — сад за ракија пазамарка — џеб на селска кошула пајвани — ортомчиња со кои му се врзуваат нозете на коњ да оди раван — ситно парка — што ѝ е, што ѝ пречи да направи нешто паскурник — шара за шарање поскури пачавриче — книжулче, може и крпче од ткаенина пашит — без самар коњ, маска, магаре пералник — котел во кој се топли вода за перење песјачка — погрден збор за жена со која друга жена е карана петле — во онаа см. наполеон — пара златна француска со петле на неа петравил — епитрахил петреви гаѓи — горско цвеќе пинок — опинок плак — старец плетва — трева во сеидбата поврзало — врвца на торба или вреќа, како и на огламник на добиток подвеска — дел од селска облека.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Таа никако не можеше да се сети на мелодијата од првиот нивни танец, тој ѝ пречеше.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
И покрај грдите зборови на Јана неговата Катерина како да не беше вознемирена. – Само напати ми се чини дека Јана е прилично безобѕирна.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Не грижете се, знае Јана дека сакам да ја поттикнам! Нејзе не ѝ пречат опомените.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Остави ја, нејзе ѝ пречи сè што мене ми се допаѓа – се јави повторно гласот на Катерина.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Ги спомнуваше чевлите, дури и некоја темнина што сето време шетала околу неа и ѝ пречела да одлучува.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Речиси сум сигурен дека ако не бев овде Бојка ќе му беше веќе во утробата на мојот постар брат. На Бојка, изгледа, помалку ѝ пречам.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Војната во Заливот, на пример, е моќно, спектакуларно, трагично сосредоточување на таквите деконструкции.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Искуството на жалост и ветување ја воспоставува заедницата, но исто така ѝ пречи да се врзе, чувајќи го во себе залогот за друго заедништво кое, на инаков начин, ќе потпише некои сосема други договори. 4Постои нешто зачудувачко во нашиов разговор: не зборувавме за “деконструкцијата”. 4Тоа не е нужно, а баш и не препукнувам да зборувам за тоа. 4Дали поимот деконструкција го означува вашиот темелен проект? 4Никогаш немав “темелен проект”.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
По почетните забелешки, напишав: „Музиката е сегашна музика ако не ѝ пречат амбиенталните звуци, како што е сликата сегашна ако не ја расипува дејството на сенките.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Знаев дека Билјана цел живот ќе оди, ќе се искачува преку сите ридови и планини, преку сите препреки што ѝ пречат да гледа подалеку.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)