Тогаш Тасија надала глас: Да би бел ден не виделе, да даде господ еден коски да остават по ридиштата гонејќи ги партизаните, на правдина ми те убија, сестро златна.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
И пак чекала први тие да ѝ прозборат.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
- Јана ништо не ѝ прозборе. Откако со помош на Саво ја отвори тешката врата, пред очите на сите беше изненадувањето.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)