ѝ (зам.) - раскажува (гл.)

Сакаше да ѝ раскажувам каде бев. Како си поминав. Сѐ ја интересираше.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Како за тоа да ѝ раскажувам на мама?
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Па најважното беше дека ја гледав Соња.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Не бев расположен да ѝ раскажувам.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Утрото ѝ раскажува што божем сонувал, додека таа се труди да го намести работ од чорапите.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Ја бара низ мислите девојката на која некогаш ѝ раскажуваше Што ќе пишува во писмото од нејзиниот младич утре што ќе ѝ го прати: На секој негов збор ѝ се надаваа, ѝ се поткреваа дојките,
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Идната ноќ ќе ги стави и куклата и мечето кај себе, и можеби тогаш кога ќе заспие, куклата пак шепнешкум ќе ѝ раскажува за чудното полноќно патување, и за златната лулка сплетена од зраците на Месечината.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
А куклата не можеше да спие, зашто секогаш имаше огворени очи, па го долепи своето устиче до увото на Снежана и почна тивко, шегнешкум да ѝ раскажува за чудното, полноќно патување.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Веќе во следниот миг ми падна луда идеја на ум: „Можеби ѝ раскажува за тоа како денес се осрамотив пред сите со мојата визија“, си помислив.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И токму кога ја изгубив и последната надеж дека ќе ја сретнам, ја здогледав; рака под рака одеше со една постара госпоѓа (претпоставив дека тоа е тетка ѝ), нешто ѝ раскажуваше и се смееше; се смееше сосема безгрижно, растоварено.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Не поминуваше ни една недела а таа самата да не ни спомне што било за мајка ни, да не нѐ потсетува на нејзините особини за кои ѝ раскажувал татко ми.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Навечер, пред да заспие, бидејќи тогаш најмногу плачеше ѝ раскажував приказни наместо мама.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Кога се вслушав во разговорот меѓу татко ми и Вера, чув како тој ѝ раскажуваше за конференцијата на која бил вечерва, за тоа што таму зборувале.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Таа ноќ спиев мирно, а кога се разбудив в зори, застанав пред крвавата трага на ѕидот покрај мојот кревет.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Марие и Роза ѝ раскажуваа на Паулина што гледаат на фотографиите, а Паулина потпрашуваше, минуваше со прстите по мазната црно-бела површина.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Потоа ќеркичката замолчува, ги собира цртежите, ги затвора тетратките.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ги распостила пред неа, ѝ раскажува што има на цртежите, ѝ чита од тетратките, а Криста и натаму како да е проголтана од она во што гледа, а што никој друг не може да го види.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Петар тивко почна да ѝ раскажува за брат му кој живее и работи во Америка, за животот таму, за нивните обичаи за кои нешто поднаучил од брата си.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Тој ѝ раскажуваше за неговата работа на даскал, таа за нејзината работа кај Исидора Перуниќ.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Тој понатаму ѝ раскажуваше за неговите студентски денови во учителската школа во Скопје, за комуникацијата со Бранислав Нушиќ.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Секогаш кога тој ќе почнеше да ѝ раскажува за принципите на Ангсоц, за двомислата, за променливоста на минатото и за одречувањето на објективната стварност, и притоа да употребува уште и зборови од Новоговорот, нејзе ѝ стануваше здодевно, се збунуваше и велеше дека никогаш не обрнувала внимание на такви работи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Понекогаш ѝ раскажуваше за Одделот за документација и за безочните фалсификати што ги правеше таму.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Почна да ѝ раскажува на Џулија за нешто што се случи или, поточно речено што не се случи, во едно друго спарно летно попладне, пред единаесет години.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тогаш тој ѝ раскажуваше, според неговите претпоставки, од кој паша потекнувало огледалото, како дар на нивното семејство, ама не можеше прецизно да се сети.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Трајанка сега си спомни за сето тоа и затоа и таа почна да плаче како и секогаш кога мајка ѝ ќе седнеше крај ковчегот и со зетовските чорапи во кои беше парата ќе почнеше да ѝ раскажува за нејзиниот добар татко.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Кога стигна до таму да ми раскажува за она што одеше на телевизорот пред мене, ја прекинав.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Дури и светиот чин на сликањето е сведен на буквална дескрипција на целиот процес (“Ја земам мојата сина четка и нанесувам малку сина боја во едниот агол”), додека цела една глава (“The Tingle”,”Пецкање” или “Штипење”) е посветена на телефонскиот разговор во кој Б ѝ раскажува на А како го чисти апартманот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Додека го слушате текстот имате впечаток дека случајно сте упаднале во нечиј телефонски разговор со што всушност почнува и Филозофијата...:” Се разбудив и ѝ телефонирав на Б”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Секој ден баба ѝ седнува до неа и ѝ раскажува весели приказни за да не биде тажна.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
- Но, зошто мора тој мој татко сè да ѝ раскажува нејзе? - си мислев.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Јас ѝ раскажував на тета сѐ за моите девојки, за тепачката кај Чешмиче, за мојот необичен другар Абраш, а таа внимателно и со многу големо љубопитство ме слушаше.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
И цел ден шумеше првата брезичка, ѝ раскажуваше на својата сестричка за сѐ што таа не можеше да го види.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Воопшто немам намера во тој момент да ѝ раскажувам како се чувствував и колку многу ми недостигаше.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)